Πήγαμε στις μεγάλες ημέρες Νεμέας

Κάθε χρόνο, το πρώτο Σαββατοκύριακο του Σεπτέμβρη, η οινική καρδιά χτυπάει στην Νεμέα. Αυτό βέβαια μέχρι να μας επισκεφθεί ο κορονοιός και να μας αλλάξει τα δεδομένα! Πέρυσι δεν πραγματοποιηθήκαν καθόλου αυτές οι εκδηλώσεις. Φέτος όμως αν και λίγο μουδιασμένα, οι πόρτες κάποιων οινοποιείων ήταν ανοιχτές, ενώ ο Σύνδεσμος Οινοποιών Νεμέας φιλοξένησε στον χώρο του δράσεις γύρω από την γαστρονομία και φυσικά το Αγιωργίτικο. To House of Wine ήταν φυσικά εκεί! Δημιουργήσαμε μία ωραία παρέα και πήγαμε στις μεγάλες ημέρες Νεμέας. Για την ακρίβεια επισκεφθήκαμε δύο οινοποιεία, το Κτήμα Σκούρα που εκτός όλων των άλλως φιλοξενούσε και έκθεση με λιθογραφίες για τα 200 χρόνια της Επανάστασης του ’21 και στους Αμπελώνες Ζαχαριά που μας περίμενε μία ‘τοπική’ γαστρονομική έκπληξη!

 

Στο Κτήμα Σκούρα

Ξεκινήσαμε από το Κτήμα Σκούρα που βρίσκεται λίγο έξω από το Άργος μέσα στην ζώνη ΠΟΠ Νέμεα. Στην είσοδο του οινοποιείου, δεξιά και αριστερά τους τοίχους κοσμούσαν οι λιθογραφίες. Συνεχίσαμε στους χώρους οινοποίησης που αυτή την εποχή, εν μέσω τρύγου επικρατεί αναβρασμός! Στην παραλαβή και στο διαλογέα έπεφταν σταφύλια Viognier! Ο κος Γιώργος Σκούρας, ο υιός του Δημήτρης και η αγαπημένη μου φίλη και οινολόγος Δήμητρα Τραχανή, ενορχηστρωτές μιας οινοποιητικής διαδικασίας που οδηγεί σε εξαιρετικά κρασιά. Στην αίθουσα με τις δεξαμενές τα αρώματα των κρασιών που ζυμώνουν ήταν μεθυστικά! Αν δεν έχετε βρεθεί σε οινοποιείο στην διάρκεια του τρύγου, να μυρίσετε τα αρώματα των κρασιών που δημιουργούνται, κάντε το φέτος, όσο προλαβαίνετε. Μια γρήγορη επίσκεψη στην επιβλητική κάβα του οινοποιείου, και ένα ‘σνιφάρισμα’ από το Chardonnay για το Dum Vinum Sperum που ολοκληρώνει την ζύμωση στα δρύινα βαρέλια και μετά φύγαμε για την γευσιγνωσία!

Εκεί μας περίμενε η Στέλλα Σκούρα, η κόρη του Κου Γιώργου αλλά και η σύζυγος του Κα Ουρανία. Σύσσωμη δηλαδή η οικογένεια Σκούρα, δημιούργησε μία πολύ φιλόξενη ατμόσφαιρα. Δεν θα περιγράψω όλα τα κρασιά, ήταν όπως πάντα πολύ ωραία! Θα μείνω στις ‘παλιές’ χρονιές. Ένα Merlot του 1997 που ‘στεκόταν’ ακόμα αν και κουβαλούσε 34 χρόνια στην πλάτη το και στην συνέχεια μία mini κάθετη του κρασιού Μέγα Οίνος από τις χρονιές του 2004,2007, 2008. Τα 2004 και 2008 ήταν πολύ καλά με πολύ ωραία εξέλιξη! Αυτό όμως που μου ξεχώρισα ήταν του 2007. Απίστευτα πολύπλοκα αρώματα όπως μαρμελαδένιο ζωηρό φρούτο, μανιτάρι, καπνό και γλυκόριζα, τανίνες αισθητές ακόμα, κομψότητα και μακρά διάρκεια. Με λίγα λόγια, φανταστικό!

Θα μου πείτε «Ότι παλαιώνει ο Μέγας οίνος θα μας πείς; Αυτό το ξέραμε. Κάτι καινούριο έχουμε;» Έχουμε είναι απάντηση! Θα σας πω και για ένα Μοσχοφίλερο από την χρονιά του 2014 που με ξετρέλανε! Ναι, καλά ακούσατε (ή μάλλον έγραψα) θα μιλήσω για ένα παλαιωμένο Μοσχοφίλερο.

Στις αρχές του καλοκαιριού είχα πιει το Salto του 2018 και είχα πάλι ενθουσιαστεί. Αν και είναι από τα πιο αγαπημένα μου κρασιά και έχω ξαναδοκιμάσει πολλές ‘ώριμες’ χρονιές και περίμενα ότι θα είναι ωραίο το κρασί, το 2014 ξεπέρασε κάθε προσδοκία! Όχι μόνο άντεχε στον χρόνο, αλλά είχε εξελιχθεί πολύ όμορφα, διατηρώντας απίστευτη φρεσκάδα που θα ζήλευαν πολλά κρασιά από ‘κλασικές’ ποικιλίες που παλαιώνουν όπως το Ασύρτικο και το Riesling. Πράσινα φρούτα, και εσπεριδοειδή αγκαλιασμένα από μια διακριτική ορυκτότητα, απίστευτη φρεσκάδα που υποστηρίζεται από υψηλή οξύτητα και διάρκεια. Όλα αυτά από ένα κρασί που η τρέχουσα χρονιά κοστίζει λιγότερο από 12 €. Αξίζει να γεμίσουμε την κάβα μας με τέτοια κρασιά και να τα περιμένουμε λίγα χρόνια!

 

Στους αμπελώνες Ζαχαριά

Συνεχίζοντας την εξόρμηση μας στην γη του Αγιωργίτικου, φτάσαμε στο οινοποιείο της οικογένειας Ζαχαριά μιας από τις παλαιότερες οικογένειες οινοποιών της Νεμέας. Το οινοποιείο βρίσκεται 2 χιλιόμετρα έξω από την πόλη της Νεμέας, ακριβώς απέναντι από το λόφο όπου κάποτε δέσποζε η ακρόπολη της αρχαίας Φλειούντας. Μας υποδέχθηκαν ο Όθωνας Ζαχαριάς που βρίσκεται τώρα στο τιμόνι του οινοποιείου και η Λένα Τσατσώνη, υπεύθυνη marketing και εξαγωγών. Μπήκαμε κατευθείαν στο ψητό (κυριολεκτικά όπως θα καταλάβετε παρακάτω) και πιάσαμε ποτήρια για να δοκιμάσουμε! Αρχίσαμε να δοκιμάζουμε λευκά και ροζέ κρασιά από την καινούρια σειρά Συναστρία, το ξεμυαλιστικό Lexis Gris, δυο εκφράσεις Κυδωνίτσας, της βαρελάτης Lexis Κυδωνίτσα και της Κυδωνιτσα Ζαχαριά που οινοποιείται μόνο σε δεξαμενή, αλλά και την σπάνια και δροσερή Σκλάβα με την καινούρια της εμφάνιση. Και εκεί που μπαίνουν και άλλα ποτήρια στο τραπέζι για να δοκιμάσουμε την Νεμέες, δύο χρονιές από Μαυροδάφνη και το Μαύρο εις τον Κύβο, έρχoνται στο τραπέζι δύο πιατέλες με γουρουνοπούλα, σαλάτες και πατάτες τηγανητές. Δεν μπορώ να φανταστώ καλύτερο γεύμα στην καρδιά της Νεμέας μετά από την δοκιμή τόσων κρασιών, από την παραδοσιακή, με την τραγανή πετσούλα, γουρουνοπούλα! Δείξαμε όμως χαρακτήρα και δοκιμάσαμε τα ερυθρά και σκέτα πριν επιδοθούμε στο pairing με την γουρουνοπούλα! Και η Μαυροδάφνη και το Μαύρο εις τον Κύβο ταίριαξαν πολύ με αυτό το έδεσμα, όμως ο συνδυασμός του Αγιωργίτικου και της γουρουνοπούλας ήταν αξέχαστος! What grows together, goes together όπως λέγεται!

Πάνω στην κουβέντα για το φαγητό και τις επιλογές που έχει κάποιος στην Νεμέα, ο Όθωνας μας είπε ότι μέσα την επόμενη τριετία θα γίνουν πολλές αλλαγές στις εγκαταστάσεις του οινοποιείου. Θα αναπτυχθούν μεταξύ άλλων οι χώροι φιλοξενίας ενώ σχεδιάζεται και η δημιουργία ενός εστιατορίου! Κάτι για το οποίο χαρήκαμε πολύ, μιας και η έλλειψη καλών εστιατορίων είναι ένα από τα θέματα που αντιμετωπίζει η οινική Νεμέα.

 

Μια βόλτα στους αμπελώνες της Νεμέας με την Λένα, λίγο πριν φύγουμε για την Αθήνα ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Ξεκινήσαμε από το αμπελοτόπι Τσιντάρι που δίνει το Lexis Νεμέα και βρίσκεται ακριβώς δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο Φλοιούντας. Ένα παλαιός αμπελώνας όπου απαγορεύεται οποιαδήποτε μηχανική παρέμβαση λόγω των αρχαίων. Συνεχίσαμε στον, 76 στρεμμάτων, ιδιόκτητο ενιαίο αμπελώνα Ντουραμάνι. Εκεί στην μέση σχεδόν υπάρχουν καρυδιές, στις σκιά των οποίων ετοιμάζεται μια οινοτουριστική εγκατάσταση που θα λειτουργήσει τον Μάιο του 2022. Φανταστείτε γευσιγνωσία στην καρδιά του αμπελώνα της Νεμέας κάτω από τις καρυδιές! Ωραίο ακούγεται!

Λήδα, Γιοβάννα, Άννα, Βαγγέλη, Μαρία περάσαμε πολύ ωραία! Να κανονίσουμε εξόρμηση πάλι, σύντομα!

Μοιραστείτε το άρθρο: