We are drinking f*king Merlot!

Ο Αμερικάνος ηθοποιός Paul Giamatti πρωταγωνίστησε σε μία από τις καλύτερες συσχετισμένες με το κρασί ταινίες, το “Sideways”. Υποδύεται τον Miles, έναν μεσήλικα φρέσκο-χωρισμένο δάσκαλο και οινόφιλο, που ταξιδεύει με τον υποψήφιο γαμπρό και κολλητό του Jack στα οινοποιεία της Καλιφόρνια προσπαθώντας να μοιραστεί μαζί του την αγάπη του για το κρασί. Εκφράζει έντονα την απέχθεια του για τα Merlot βγάζοντας κάποια στιγμή την ατάκα από το στόμα του: “If anyone orders Merlot, I'm leaving! I am not drinking any f*king Merlot!”

 

 

Υποστηρίζει ότι τα Merlot είναι απλοϊκά και βαρετά και παρουσιάζει το Pinot Noir ως ανώτερη ποικιλία. Η ταινία έριξε σημαντικά την κατανάλωση του Merlot στην Αμερική, ενώ αύξησε την παραγωγή των Pinot Noir. Κι όμως! Μια ταινία του 2004 έφερε τα πάνω κάτω στις προτιμήσεις των  καταναλωτών, δημιουργώντας μία τάση που έχει αρχίσει να φθίνει μόνο τα τελευταία χρόνια.

 

Το Merlot σαν ποικιλία χρησιμοποιείται ευρέως σε blend όπως αυτό του Βordeaux για να ηρεμήσει τα πνεύματα άλλων ποικιλιών (Cabernet Sauvignon), προσφέροντας πιο μαλακές τανίνες, πλούσιο φρούτο, πιο κόκκινο ίσως με φυτικά στοιχεία σε δροσερές χρονιές, ή πιο μαγειρεμένο μαύρο φρούτο σε ύφος δαμάσκηνου τις πιο θερμές χρονιές. Ένα άλλο άρωμα που εντοπίζεται πολλές φορές και φωνάζει Merlot, είναι η καραμέλα βουτύρου ή αλλιώς toffee!

 

Ο βασικός λόγος στον οποίο φάνηκε η χρηστικότητα της ποικιλίας είναι ότι μπορεί να ωριμάσει επαρκώς σε χρονιές ή εδάφη που γειτονικές ποικιλίες θα δυσκολευόντουσαν δίνοντας αρνητικό πρόσημο στην ποιότητα του κρασιού. Παράλληλα, καταφέρνει να συγκεντρώσει περισσότερα σάκχαρα κατά την ωρίμαση του σε σχέση με άλλες ερυθρές ποικιλίες, κάτι που μεταφράζεται σε περισσότερο αλκοόλ και που τις προηγούμενες δεκαετίες θεωρούταν ένας βασικός δείκτης ποιότητας για ένα ερυθρό κρασί. Οι Μπορντωλέζοι το χρησιμοποίησαν στο έπακρο.

 

Ο λόγος που μπορεί να παρεξηγηθεί η ποικιλία είναι κοινός για όλες. Μιλάμε για την καλλιέργεια με στόχο την ποσότητα και την υπερπαραγωγή εις βάρος της ποιότητας. Αναπόφευκτα, το κρασί που θα προκύψει θα είναι απλό, ίσως υδαρές, με πτωχό αρωματικό πλούτο και μικρή διάρκεια ζωής. Φυσικά, κανένα από αυτά τα χαρακτηριστικά δεν είναι απαραίτητα αρνητικό. Όλα κινούνται ανάλογα με την περίπτωση και το τι ζητάει ο καταναλωτής από το μπουκάλι του. Αυτοί φυσικά που περιμένουν κάτι παραπάνω, μάλλον θα απογοητευτούν.

 

Δεν υπάρχει λοιπόν σημαντικός λόγος να μην αγαπήσει κάποιος το Merlot. Συμμετέχει σε μερικά από τα πιο μυθικά κρασιά του πλανήτη σε κυρίαρχο ποσοστό όπως του Chateau Petrus αλλά και της αριστερής όχθης του Bordeaux όπως του Chateau Haut-Brion. Βάζει βέβαια και το λιθαράκι του στα περισσότερα γαλαζοαίματα του Bordeaux, όπου όποιο κι αν είναι το ποσοστό του, δεν μπορεί να θεωρηθεί καθόλου τυχαίο. Το Chateau Belair Monange αποτελεί επίσης ένα από τα μεγαθήρια Merlot με έδρα το Saint-Émilion, ενώ το Chateau Gazin στη ίδια γειτονιά μαζί με το Chateau Petrus, στο Pomerol, δημιουργεί το L’ Hospitalet de Gazin δίνοντας μία γερή γεύση της φήμης του.

 

Αν θέλουμε να κατεβάσουμε λίγο το budget για Bordeaux και να μην πληρώσουμε τα βαρύγδουπα ονόματα, πάμε στις πλαγιές του Blaye. Mε το Chateau Gigault να μας παραδίδει το Belle Coline προσθέτοντας 10% Malbec για έξτρα ζουμερό φρούτο αλλά και το Cuvee Viva. Αποτελείται από 100% Merlot στην πλήρη καθαρότητα και αρωματική δυναμική του!

 

Στην Ελλάδα επίσης ξεχωρίζουν κάποιες ετικέτες.  Ο Κοκκινόμυλος από το Κτήμα Τσέλεπου με καρπό τέλειας ωρίμανσης από την Τεγέα της Αρκαδίας σε υψόμετρο 750μ. Κομψότητα αλλά και σθένος εδώ πάνε χέρι-χέρι.

 

Το Ίχνος από το Κτήμα Παλυβού που δείχνει το πόσο ρωμαλέος και ηχηρός μπορεί να είναι ο χαρακτήρας ενός Merlot θυμίζοντας μεγάλα ονόματα του Νέου Κόσμου. To Chateau Julia του κτήματος Costa Lazaridi με την οπάκ πυκνότητα χρώματος και φρούτου και τις χυμώδεις τανίνες που αναμφίβολα διέδωσαν το Merlot στην Ελλάδα ταχύτατα.

 

Τελικά ούτε ο Miles του Sideways μισούσε το Merlot. Στην πραγματικότητα απλά του θύμιζε την πρώην γυναίκα του και προκειμένου να αποφύγει τη μελαγχολία των σκέψεών του απέφευγε το αθώο Merlot.

 

 Έτσι είναι όμως το κρασί, άμεσα συνδεδεμένο με την ψυχολογία μας, ο χαρακτήρας του πυροδοτεί τα συναισθήματα με τα οποία το έχουμε συνδέσει. Ακριβώς όπως λέμε ότι το αγαπημένο μας φαγητό μπορεί να φέρνει αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας.

 

Στο τέλος, βλέπουμε τον Miles να ανοίγει ένα σπουδαίο κρασί (Cheval Blanc) και να το απολαμβάνει σε πλαστικό ποτήρι συνοδεία fast food burger. Εικόνα που σίγουρα μπορεί να φάνταζε ιεροσυλία αλλά η στιγμή είναι που μετράει.

 

7 Νοέμβρη είναι η παγκόσμια ημέρα Merlot. Είτε εκείνη την ημέρα ή οποιαδήποτε άλλη, βάλτε να παίξει το Sideways μαζί με ένα ποτήρι από την ποικιλία που τόσο εύκολα συγκινεί για να τη συνοδεύσει. Το φαγητό είναι δική σας επιλογή.

 

Στην υγειά μας!