When in Crete

Τα τελευταία χρόνια αποτελεί παράδοση για μένα, το να μοιράζομαι με τους φίλους αναγνώστες τις εντυπώσεις μου απο τις καλοκαιρινές διακοπές. Φέτος, θα συνδυάσω παράδοση και πρωτοτυπία. Υπό την έννοια, οτι θα μιλήσω μεν για εντυπώσεις, πλην όμως δεν θα είναι εντυπώσεις απο διακοπές. Θα μιλήσω για τη βόλτα (?) που έκανα στην Κρήτη, που όμως βρέθηκα για δουλειές και προώθηση των προιόντων που εισάγει η αφεντιά μου, κι όχι δυστυχώς για αναψυχή. Καμιά φορά βέβαια, μπορεί να βρει κάποιος τη χρυσή τομή και να συνδυάσει το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Δυστυχώς όμως, δεν έγινε.

Ωστόσο, η Κρήτη είναι πάντα

Κρήτη

Κι απο που να ξεκινήσει κανείς γράφοντας για αυτό το υπέροχο και ιστορικό νησί? Δεν ξέρω απο που θα ξεκινήσει κάποιος άλλος, ξέρω όμως απο που θα ξεκινήσω εγω.

Θα ξεκινήσω με το υπέροχο δωδεκάρι Cragganmore, κι έχει ο Θεός για μετά.

Για δουλειές λοιπόν η κάθοδος στην Κρήτη. Και η διαμονή στην πόλη του Ηρακλείου, που χρησιμοποιήθηκε ως έδρα, λόγω της γεωγραφικής θέσης περίπου στο μέσο του νησιού. Πριν τρια χρόνια είχα ξανακατέβει στο Ηράκλειο, για να παρουσιάσω Glendronach, Benriach, Glenglassaugh, Dalmore και λοιπά, ωστόσο ήταν επίσκεψη αστραπή αυθημερόν, μόνο για την παρουσίαση. Αυτή τη φορά όμως είχα την ευκαιρία να ξεψαχνίσω, που λέει ο λόγος, το Ηράκλειο, του οποίου ειδικά το ιστορικό κέντρο αποδείχτηκε πολύ διαφορετικό απο ότι θυμόμουν απο πολύ παλιά.

Μιλάμε λοιπόν για ένα μεγάλο κομμάτι, κυρίως πεζοδρομημένο, με πολλά και όμορφα μαγαζιά και ωραίες φάτσες να κυκλοφορούν.Και φυσικά κι εδω ένα απο τα πολλά κάστρα που έχτισαν οι Ενετοί, οι οποίοι είναι βέβαια υπεύθυνοι και για το υπέροχο συντριβάνι με τα λιοντάρια, στο κέντρο της πόλης. Στα μαγαζιά της πόλης είδα πολύ πράγμα δικού μας ενδιαφέροντος .Είδα δεκάρι Ardbeg, είδα δεκάρι Laphroaig, είδα Wolfburn Morven , άγνωστο πως , το τελευταίο, είδα δωδεκάρι Highland Park, είδα πολλά που λέει κι ο Κολοκοτρώνης. Ωστόσο, είδα πολύ περισσότερα στα

Χανιά

Θεωρητικώς είναι η ομορφότερη πόλη της Κρήτης. Και βέβαια μιλάμε για μια πόλη σπουδαία και όμορφη. Για το αν είναι η ομορφότερη, έχω κάποιες επιφυλάξεις, τις οποίες θα εκφράσω παρακάτω. Ωστόσο, εντυπωσιάστηκα με τα ποτά που είδα εκεί. Blantons Special Reserve, Clase Azul Reposado, Padre Azul Anejo, Patron Reposado, Samaroli Barbados Rhapsody, Samaroli Haiti, Busker Single Malt, Kilchoman Machir Bay, κι εκατοντάδες άλλα. Και πάμε παρακάτω στη

Σητεία

Όπου δεν είδα τίποτα απο ποτά, πήγα όμως μια βόλτα στην Καζάρμα, ένα απο τα τέσσερα βασικά κάστρα που έχτισαν οι Ενετοί στην Κρήτη. Για το τέλος όμως άφησα το

Ρέθυμνο

Όπου απο ποτά είδα λίγα πράγματα, αν εξαιρέσω ένα δωδεκάρι Redbreast, κι ένα δεκάρι Highlland Park, είδα όμως αυτό που θυμόμουν απο παλιά, δηλαδή την

Ομορφότερη πόλη της Κρήτης

Όπου και να γυρίσει το μάτι σου, στο ιστορικό κέντρο της πόλης, κι ενω χάνεσαι στα δαιδαλώδη σοκάκια, βλέπεις εικόνες απο άλλους καιρούς. Απο τότε που έχτισαν οι Ενετοί τη Φορτέζα, το καλύτερα διατηρημένο κάστρο της Κρήτης .Και γύρω απο αυτό σιγά σιγά χτίστηκε η παλιά πόλη, με τον τρόπο που γινόταν τότε .Και πότε είναι το τότε? Πάμε πίσω στο χρόνο και σταματάμε στα 1573, που ξεκίνησε η κατασκευή του κάστρου. Όπου κι αν κοιτάξεις, όμορφα μαγαζιά και σπίτια αλλοτινών καιρών. Εδω είναι η πιο όμορφη πόλη στο νησί, κι απο τις ομορφότερες στην Ελλάδα.

Ραντεβού την επόμενη εβδομάδα

Υ.Γ Η πιο όμορφη στιγμή του ταξιδιού και η πλέον συγκλονιστική αυτής της χρονιάς,σε ότι αφορά εμένα, διαδραματίστηκε έξω απο την είσοδο του κάστρου. Εκεί όπου πλανόδιος κιθαρίστας έχει στήσει αυτοσχέδιο σκίαστρο, και χαρίζει μελωδίες στους επισκέπτες. Και παίζει στην κιθάρα σιγομουρμουρίζοντας, χωρίς όμως να ξέρει καθόλου τους στίχους, το Βήμα Βήμα που είπε η Χάρις Αλεξίου. Ωστόσο, υπάρχει κάποιος στα δυο μέτρα, που ξέρει όλο το τραγούδι, και του κάνει αμέσως τα φωνητικά. Αυτός που έμαθε σχεδόν όλα τα τραγούδια απέξω, ακούγοντας τα στο μικρό πορτοκαλί ραδιοφωνάκι. Ακολούθησαν οι ρακές με τον εβδομήντα plus καλλιτέχνη. Και στο δικό μου το μυαλό, μιλάμε για ένα πεντάλεπτο μαγείας.