Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Ας βάλουμε τα πράγματα στην θέση τους Franziskaner Hefe-Weiss

Ας βάλουμε τα πράγματα στην θέση τους Franziskaner Hefe-WeissΑπό τον Ν. Ραδίση

Είναι αρκετές οι φορές που έχουμε πει πως όποια μπύρα έχει μοναχό ή μοναστήρι στο λογότυπο, δεν είναι απαραίτητα μοναστηριακή. Υπάρχουν πολλές μπύρες όπως η συγκεκριμένη που θα μιλήσουμε σήμερα, που είχαν κάποια σχέση με μοναστήρια και μοναχούς στο παρελθόν και απλά η σχέση αυτή έχει διατηρηθεί είτε στο λογότυπο είτε στο όνομα.

Στην Franziskaner η σχέση με τους μοναχούς έχει διατηρηθεί ως τις μέρες μας τόσο στο όνομα όσο και στην ετικέτα. Και δεν είναι η μόνη, υπάρχουν κι άλλες. Να θυμίσουμε ότι κατά τον Μεσαίωνα ο κλήρος ήταν ανακατεμένος με τα περισσότερα θέματα τις εποχής και δραστηριοποιούνταν εκτός από τα εκκλησιαστικά και στην τυροκομία, στην κτηνοτροφία, στις καλλιέργειες, και βέβαια στην ζυθοποιία. Έτσι η σχέση αυτή διατηρείται ως σήμερα, για παραδοσιακούς λόγους ονομασίας και εμπορικότητας.

Η ιστορία μας γυρίζει πίσω στο 1363! Στο Μόναχο υπήρχε ένα μοναστήρι Φραγκισκανών Μοναχών. Εκεί κοντά λοιπόν ξεκίνησε μια μικρή ζυθοποιία να φτιάχνει τις πρώτες τις μπύρες. Ο ιδρυτής της ήταν ο Seidel Vaterstetter, ο οποίος την πούλησε το 1377 και την ενοικίασε από τον τρίτο ιδιοκτήτη της καθώς ο δεύτερος την πούλησε μέσα σε ένα χρόνο. Πρόκειται ίσως για την ζυθοποιία με την πιο συχνή αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος για τα επόμενα 500 χρόνια.

Το 1841 ο Augustijn Deiglmayr, σύζυγος της μεγαλύτερης κόρης του ιδιοκτήτη της Ζυθοποιίας Spaten, αγόρασε το μικρό ζυθοποιείο που είχε ανοίξει στο Au το 1815, την οποία αργότερα ανέλαβε ο γιός τους Augustin. Ο Augustin συνεργάστηκε με τον ξάδελφο του Josef Sedlmayr, ιδιοκτήτη της Ζυθοποιίας Leist. Όμως το 1861 ο Augustin τα παράτησε και η ζυθοποιία πέρασε στα χέρια του Josef και μετονομάστηκε σε Ζυθοποιία Franziskaner-Leist και τελικά το 1922 εντάχτηκε στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της Ζυθοποιίας Spaten και έγινε η γνωστή Ζυθοποιία Spaten-Franziskaner.

Η ζυθοποιία κατά την διάρκεια της δεκαετίας του ’60, παρήγαγε μια Weiss την οποία ονόμαζε «Champagner Weissbier» η οποία θύμιζε περισσότερο Pilsner σε σύγκριση με τις παραδοσιακές Weiss. Οι επιτυχείς πωλήσεις της, οδήγησαν τους υπευθύνους του εργοστασίου να ξεκινήσουν την παραγωγή της Franziskaner Hefe-Weiss. Έτσι το 1974, αποτελεί σταθμός για την ιστορία των Weiss αφού για πρώτη φορά παρουσιάστηκε η γνωστή αυτή Weiss, με φρέσκα και φρουτώδη αρώματα που προκύπτουν απ την παραγωγική διαδικασία καθώς χρησιμοποιείται 75% βυνοποιήμενο σιτάρι.

Η θολή μπύρα με τον λευκό πηχτό αφρό και τα αρώματα μπανάνας και γαρύφαλλου είναι αναψυκτική και δίνει κάποια αρώματα βανίλιας. Χαρακτηριστικό είναι το τελείωμα από πικάντικά και φρουτώδη χαρακτηριστικά. Απολαύστε την σε ένα ποτήρι Weiss, σερβίροντας την με τον κλασσικό τρόπο στους 9-12 βαθμούς Κελσίου.



Νικολά Ραδίσης

Μοιραστείτε το άρθρο: