Athens Bar Show 2023

Την εβδομάδα που μας πέρασε, και συγκεκριμένα στις 7,8 και 9 Νοεμβρίου, έγινε όπως κάθε χρόνο το Athens Bar Show στο χώρο της Τεχνόπολης του Δήμου Αθηναίων. Μια και δυο λοιπόν, μπήκα στο αυτοκίνητο, ανέβηκα την Οδό Πειραιώς και φτάνοντας στο Γκάζι, τίμησα την παράδοση που θέλει να βρίσκω αμέσως παρκάρισμα, λες και περίμενε εμένα η θέση. Είναι κάτι που γίνεται κάθε χρόνο και περνάει πλέον στη σφαίρα του μεταφυσικού. Για να δούμε λοιπόν τι συνάντησα εκεί.

Θα ξεκινήσω με λίγα λόγια για τη διοργάνωση. Θέλω να δώσω τα συγχαρητήρια μου στους διοργανωτές, τόσο για την άρτια διοργάνωση, όσο και για την τεράστια προσέλευση του κόσμου, που όπως έμαθα , ξεπέρασε τις 14.000. Όλο αυτό που είδαμε, δεν γίνεται μόνο του, κι απαιτεί προετοιμασία μηνών. Διότι είναι εκατοντάδες πράγματα που μπορεί να πάνε στραβά κι απαιτούν προσοχή. Κι εκατοντάδες άνθρωποι που εμπλέκονται. Απο αυτούς που φαίνονται, όπως τα πολύ ευγενικά παιδιά στην υποδοχή, και τα παιδιά που πηγαινοέφερναν τις μπασκέτες με τα ποτήρια, μέχρι αυτούς που δεν φαίνονται, που έφτιαξαν μακέτες, έτρεξαν το show στα social και τόσους άλλους ακόμη, που δεν είναι δυνατόν να γράψω εδω. Κοντολογίς, δίνω πάλι τα συγχαρητήριά μου, κι εύχομαι καλή δύναμη για του χρόνου, γιατί είμαι σίγουρος οτι μετά τις γιορτές θα αρχίσουν οι προετοιμασίες για το επόμενο ABS.

Πάμε τώρα να δούμε τι είδαμε. Θα προσπαθήσω να βάλω σε μια σειρά οτι είδα και τις δυο μέρες, χωρίς κάποια συγκεκριμένη σειρά εμφάνισης, αλλά όπως μου έρχεται.

Αφήνω για το τέλος δυο stand που ήταν αμέσως δεξιά κι αμέσως αριστερά στο βάθος, διότι μου αρέσει πάντα το καλό να μένει στο τέλος, όπου τότε θα σας πω τι είδα και κυρίως τι ήπια.

Ας πάω λοιπόν πιο μέσα. Με τον φίλο μου τον Αλέξανδρο πήγαμε στο περίπτερο της εταιρείας Pro Drink. Πολλά και διάφορα, εμείς όμως πήγαμε σε ένα πολύ ωραίο τζιν. Ήπιαμε Henro Old Ton Gin απο τη Σουηδία, το οποίο δεν ήπιαμε τυχαία, αφού το είχαμε πιει παλιότερα και μας άρεσε.

Λίγο πιο δίπλα ήταν το Diplomatico το οποίο είχε stand ξεχωριστό απο το stand της εταιρείας εισαγωγής, αφού ήρθε η ομάδα που το τρέχει παγκοσμίως, κι όχι η εγχώρια. Diplomatico λοιπόν με τα γνωστά του ποτά που κυκλοφορούν και στην Ελλάδα.

Ανοίγω παρένθεση για μια παρανόηση. Και εγώ, αλλά και πολύς κόσμος, είχαμε την εντύπωση οτι το show κλείνει στις 20.00 κι όχι στις 19.00. Κι αυτό έγινε αιτία για θεματάκια.

Για παράδειγμα, στις 19.01 και με χιλιάδες κόσμο εντός, πήγαμε να πιούμε λιγάκι δωδεκάρι Appleton. Επειδή λοιπόν ήταν 19.01 μας δήλωσε ο κύριος πίσω απο το μπαρ οτι δεν σερβίρει διότι το μαγαζί έκλεισε. Ωστόσο, με κλειστό υποτίθεται το μαγαζί, λίγο πιο δίπλα πάλι στην εταιρεία BM ήπιαμε ένα πολύ ωραίο ιρλανδέζικο Dunville PX. Στα υπόψην για τον κατάλογό μας.

Λίγο πιο πέρα η εταιρεία Δυναμική είχε κατέβει με το Mezcal Lost Explorer, αλλά παραδόξως χωρίς τα αγαπημένα μας malt όπως Bowmore και Laphroaig, που φαίνεται να περνάει η μόδα τους μιας κι ο ελληνάρας θέλει πλέον mezcal και τεκίλα, και μάλιστα όσο γίνεται πιο ακριβή.

Δεν είναι δυνατόν να θυμηθώ όλα τα περίπτερα που επισκέφθηκα, θα προσπαθήσω όμως. Παω τώρα σε δυο τρια που πέρασα ωραία.

Στο stand της εταιρείας Deals ευχαριστήθηκα ποτό. Καταρχάς ένα ωραίο γιαπωνέζικο, που ξέρετε πως δύσκολα γράφω καλά λόγια για αυτή την κατηγορία whisky. Απο τους δημιουργούς του εξαίσιου Mars Komagatake 2021, δηλαδή το αποστακτήριο Shinsu , και το αποστακτήριο Tsunuki , είχαμε ένα πολύ ωραίο blended malt με το όνομα YA. Θα φροντίσουμε να μπει στον κατάλογό μας, όπως και το επόμενο, που κυριολεκτικά τα σπάει. Απο το Waterford Distillery στην Ιρλανδία, ήπιαμε ένα απίθανο peated με 74ppm τύρφη, που δεν θυμάμαιπως λέγεται ούτε κι έχουμε βέβαια στον κατάλογο, αλλά αυτά θα διορθωθούν σύντομα.

Ακριβώς απέναντι, είχαμε φίλους, που έχουν όμως κι ωραία ποτά. Η εταιρεία LKC κατέβηκε με Glengoyne, Tamdhu και φυσικά Grace Gin, ενώ λίγο πιο μέσα , η εταιρεία Grains2Drops με τα υπέροχα Blantons που εισάγει και δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Χτυπήσαμε φυσικά και μισό dram απο το απίθανο Special Reserve και πήγαμε παρακάτω.

Στο stand της εταιρείας Bar Seed ήπιαμε ρούμι της προκοπής, μιας κι ο Νίκος Σωτηρόπουλος μας κέρασε λίγο Worthy Park Estate, και πήραμε το δρόμο προς την έξοδο.

Εκεί συναντήσαμε δυο ρεμάλια, που είναι φίλοι μας και οι δυο, και τρέχουν το whisky σε δυο εταιρείες. Συναντήσαμε Σίμο Ταγαρά και Γιώργο Παπαδογούλα, σε Concepts και K and P Spirits αντιστοίχως, οι οποίοι έχουν πολλά κοινά σημεία. Είναι αμφότεροι φίλοι μας, σούπερ γνώστες του αντικειμένου, χωρίς τηλεβόα να το διαφημίζουν κι επίσης είναι κι οι δυο τους whisky faces. Περαστικά και στους τρεις μας.

Ήπιαμε στο πρώτο stand τα έξοχα Glenglassaugh 12 ετών και Glenglassaugh Portsoy, ενώ κάναμε μάτι (?) τα πασίγνωστα Dalmore, Glendronach και Benriach , όλα τους 12 ετών. Και στο δεύτερο stand ένα πολύ ιδιότροπο και νόστιμο peated grain παρακαλώ, απο το Loch Lonond, καθώς και τα πολυαγαπημένα μας Inchmoan 12 ετών και Glen Scotia Victoriana.

Και του χρόνου