Ώρα για cocktail

Έβαλε ζέστη τη προηγούμενη εβδομάδα.Θα μου πείτε, καλοκαίρι είναι, ζέστη θα έχει. Ωστόσο, ποτέ δεν είναι ευχάριστη η κατάσταση που δημιουργείται, όταν αφενός μεν το θερμόμετρο δείχνει 39 βαθμούς Κελσίου υπό σκιάν, αφετέρου δε, η κατεύθυνση των όποιων ανέμων είναι από το Νότο. Και νότια από την Ελλάδα, είναι η Αφρική με την τρομερή Σαχάρα, με ότι αυτό συνεπάγεται. Όπως και να έχει πάντως

 

Θα πιούμε

 

Διότι ρεπό στο ποτό δεν υπάρχει, ακόμη κι αν βάλει ογδόντα βαθμούς .Ξέρω όμως οτι ανάμεσα στους αναγνώστες, υπάρχουν αρκετοί αμετανόητοι, που πίνουν cocktails. Φυσικά η αφεντιά μου δε συγκαταλέγεται σε αυτούς, αφού δεν πίνω τέτοιου είδους σκευάσματα, πλην ενός. Κι όσοι διαβάζουν τακτικά, θα το ξέρουν, κι όσοι δεν το ξέρουν, σήμερα θα το μάθουν. Αλλά το θέμα δεν είναι τι θα πιω εγώ, αλλά τι θα πίείτε εσείς. Κι όταν λέω εσείς, εννοώ εσάς τους κοκτεηλάκηδες .Θα πάω λοιπόν γύρω στα 35 και βάλε χρόνια πίσω, τότε που δούλευα ως μπάρμαν, και θα θυμηθώ μερικές κλασικές συνταγές. Πάμε λοιπόν.

 

 

Bloody Mary

 

Ονομάζεται έτσι λόγω του χρώματος. Στην πιο βασική εκδοχή της, περιέχει βότκα, χυμό τομάτας, Wortsestershire sauce, πιπέρι και χυμό λεμόνι. Θέλουμε μια καλή βότκα, και διαλέγουμε Grey Goose, Ciroc ή Beluga Noble.

 

 

Margarita

 

Η αλήθεια είναι οτι πριν πολλά πολλά χρόνια χτύπαγα κι εγώ καμία. Όχι πλέον. Εσείς όμως μια χαρά θα πιείτε, αρκεί να διαλέξετε μια τεκίλα της προκοπής. Cenote Blanco, Fortaleza Blanco και Corralejo Blanco είναι πολύ καλές επιλογές. Θα χρειαστείτε επίσης χυμό λάιμ, triple sec και λίγο σιρόπι αγαύης. Μην ξεχάσετε το αλάτι στο χείλος του ποτηριού.

 

Στο μεταξύ, αν ρίξετε μια ματιά στους καταλόγους των διαφόρων μπαρ, θα βρείτε διάφορα καλούδια, όχι όμως με την καλή έννοια. Εγώ χυμό από κρέας μέσα σε ποτό, δεν θα έλεγα οτι το πολυκαταλαβάίνω. Πρόκειται για κινήσεις εντυπωσιασμού κατά τη γνώμη μου, αυτών των γνωστών αγνώστων που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη στο χώρο του ποτού. Ναι, ναι, αυτών των ίδιων που χρεώνουν τα πεντοχίλιαρα για να φτιάξουν λίστες. Θα μου πείτε, γίνομαι αντιπαθής. Το ξέρω, όπως ξέρω και κάτι άλλο .Άνθρωποι δυο συγκεκριμένων επαγγελμάτων είναι συμπαθείς σε όλους. Η πρώτη περίπτωση είναι οι παγωτατζήδες. Τη δεύτερη περίπτωση δε γίνεται να την αναφέρω από εδώ.

 

 

Τζιν Τόνικ

 

Και ω του θαύματος, ναι πίνω και cocktail. Όμως μόνο αυτό. Δε με νοιάζει αν είναι χειμώνας ή καλοκαίρι. Έστω κι αν το συγκεκριμένο cocktail είναι πιο θελκτικό το καλοκαίρι, με τα παγάκια να ντραγκανίζουν μέσα στο ποτήρι. Άλλα πράγματα με νοιάζουν. Πρώτον, το τόνικ να είναι φρέσκο, που σημαίνει οτι πρέπει να ανοιχτεί επι τόπου. Όσο ποιοτικό τζιν κι αν βάλετε, θα πάει περίπατο αν το τόνικ δεν είναι φρέσκο. Δεύτερον, χρειάζομαι καλό τζιν. Διαλέγω από τον κατάλογο του HOW κάποιο από τα Nordes, Grace, Plymouth, Monkey 47, Botanist και άλλα πολλά.

 

Τέρμα με τα cocktails. Μη το παρακάνουμε κιόλας. Θα βάλω να πιω λίγο(?) από το υπέροχο δωδεκάρι Cragganmore και θα ανανεώσω το ραντεβού μας για την επόμενη εβδομάδα.