Ποιητής εκ του προχείρου

Δεν ξέρω τι με έχει πιάσει τον τελευταίο καιρό. Πιθανόν να με έχει πειράξει η ζέστη, η οποία είναι εντελώς παράξενη για την εποχή. Πάντως, ανεξάρτητα με το που οφείλεται, δεν είναι φυσιολογικός αυτός ο λογοτεχνικός οίστρος που με έχει πιάσει. Άσε που είναι και ξένος, κι όχι δικός μου. Πριν δυο εβδομάδες, στο άρθρο με τον τίτλο Κάρμα, υποδύθηκα τον Ηλία Βενέζη. Σήμερα έχει σειρά ο Σαίξπηρ.

 

Τον Ιούλιο του 1602 ο Γουίλιαμ Σαίξπηρ γράφει τον Άμλετ. Πραγματεύεται μια ιστορία που λαμβάνει χώρα στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας. Δηλαδή τη σημερινή Δανία. Και ο κεντρικός ήρωας έχει ανησυχίες κι αναρωτιέται διάφορα πράγματα. Όπως για παράδειγμα αν είναι σάπιο το Βασίλειο της Δανιμαρκίας. Ή ας πούμε το πλέον διάσημο ερώτημα του έργου, δηλαδή

 

Να ζει κανείς ή να μη ζει?

 

Τώρα αν μπλέξω και με τέτοια, θα φεύγω απο το στενό πλαίσιο της λογοτεχνίας, και θα το γυρίσω στη φιλοσοφία, οπότε φοβάμαι οτι δε τον γλυτώνω το ζουρλομανδύα. Λέω λοιπόν να μείνω στο ερώτημα, αλλά να το διαμορφώσω λιγάκι.

 

To be or not to be?

 

Αυτό είχε ρωτήσει ο καλλιτέχνης. Εγω θα το ρετουσάρω λιγάκι.

 

To peat or not to peat?

 

Δεν ξέρω για το ερώτημα του Σαίξπηρ .Δύσκολο φυσικά. Μήπως όμως κι αυτό που έβαλα εγώ είναι εύκολο?

 

Τυρφώδες ή μη?

 

Εγω δεν είμαι ο πλέον κατάλληλος να απαντήσω, διότι πίνω τα πάντα αναλόγως διάθεσης. Μπορώ όμως να κάνω μια διερεύνηση.

 

To peat

 

Ξέρω οτι υπάρχει φανατικό κοινό για τυρφώδη whisky σε όλο τον κόσμο. Και η Ελλάδα δε θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Κι όποιος από τους αγαπητούς φίλους αναγνώστες έχει διάθεση για τύρφη, έχουμε φροντίσει για αυτό.

 

Θέλετε κάτι σχετικά ελαφρύ, με λίγα ppm? Να υποθέσω οτι είστε αρχάριος? Μπαίνετε στον κόσμο της τύρφης, αλλά θέλετε τα βήματα σας να είναι λίγο προσεκτικά? Θα πρέπει να πάτε σε κάποιο από τα Bowmore 12 ετών, Ardmore Legacy, Wolfburn Morven, Caol Ila 12 ετών, Ardbeg Corryvreckan, Kilchoman Sanaig.

 

Είστε όμως προχωρημένος? Είστε peat freak? Σε εσάς ταιριάζει η έκφραση to peat. Θέλετε επομένως κάτι βαρύ και μπαρουτοκαπνισμένο. Ρίξτε μια ματιά σε αυτά. Connemara 12 ετών, Lagavulin 16 ετών, Port Charlotte 10 ετών, Laphroaig 10 ετών, θα ικανοποιήσουν τη δίψα σας για τύρφη.

 

Not to peat

 

Είστε βέβαια κι εσείς. Απο καιρού εις καιρόν τα κάνω κι εγώ κάτι τέτοια. Όταν δηλαδή δεν πίνω τυρφώδη. Αλλά ο κατάλογος του HOW είναι για όλα τα γούστα. Ρίξτε μια ματιά κι εδώ. Το δωδεκάρι Cragganmore, εκτός του οτι είναι υπέροχο, έχει και τρομερή σχέση ποιότητας τιμής, ενώ κάτω απο τις ίδιες συνθήκες διαλέγουμε και το δεκαπεντάρι Glenfiddich. Δεκαπέντε είπα, και δε γίνεται να αφήσω έξω απο προτάσεις δεκαπεντάρι Glenallachie και δεκαπεντάρι Glenfarclas, σπουδαία αμφότερα. Και για εσάς που δεν είστε τυρφάκηδες, έχουμε ακόμη μια ουισκάρα. Glen Scotia Victoriana.

 

Αν συνεχίσω έτσι, με βλέπω για βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας. Θα τα πούμε την επόμενη εβδομάδα, εκτός αν με έχουν μαζέψει μέχρι τότε.