Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Τι θα πιούμε στις γιορτές;

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Οι βόλτες στο κέντρο της Αθήνας δείχνουν οτι μπήκαμε για τα καλά στην εορταστική περίοδο. Τώρα που το σκέφτομαι, από τα μισά του Νοέμβρη τα περισσότερα κεντρικά σημεία και σχεδόν όλοι οι βασικοί δρόμοι, είναι στολισμένοι και με έξτρα φωταγώγηση. Μου φαίνεται οτι γίναμε Λονδίνο. Εορταστική ατμόσφαιρα λοιπόν, και από τα πρώτα που μας έρχεται στο μυαλό είναι το ποτό, εκτός φυσικά από δώρα και φαγητό. Άλλος προτιμάει σαμπάνια, όχι εγώ, άλλος κρασί, εγώ μόνο με παρέα και άλλος προτιμάει καθαρό ποτό, αυτός είμαι εγώ. Πάμε λοιπόν να δούμε μερικές προτάσεις που έχω.

Ξεκινάω με κάτι για τις κρύες νύχτες, αν κάνει πολύ κρύο, και τις μέρες. Ότι πρέπει για τέτοια περίπτωση ένα κονιακάκι. Το cognac για μένα, είναι σαν τον πρώτο έρωτα. Μπορεί να έρχονται κι άλλοι στη ζωή σου, βλέπε whisky, αλλά δεν τον ξεχνάς.

Αν θέλετε να πάτε σε κατηγορία VS, ασφαλής επιλογή είναι τόσο το Hennessy VS, τόσο και το Martell VS. Αν κάποιος θέλει να ανεβάσει ταχύτητα και να πάει σε επιλογή VSOP, τότε το Martell Mentaillon VSOP είναι κατά τη γνώμη μου ασυναγώνιστο. Ακόμη πιο καλά, στην κατηγορία XO, τα Courvoisier XO και Remy Martin XO είναι τρομερά ποτά, ενώ σε μια κατηγορία μόνο του είναι το εκπληκτικό Martell Cordon Bleu.

Πάω σε ρούμια. Και εδώ οι επιλογές είναι, και πολλές και εξαιρετικές. Για να δούμε λοιπόν. Βέβαια κάποιοι θα πουν οτι μιλάμε για πιο καλοκαιρινό ποτό. Εννοείται πως δεν συμφωνώ και η άποψή μου θα επιβεβαιωθεί από μια σειρά από απίθανα κομμάτια που θα προτείνω παρακάτω.. Σε πιο entry level καταστάσεις, τα Mount Gay Black Barel, Havana Club 7 Anos και Havana Club Selection De Maestros, δεν θα αφήσουν κανένα παραπονεμένο. Ανεβαίνοντας επίπεδο, μας αρέσει πάρα πολύ το Zacapa 23 Systema Solera, και το δεκαοκτάρι Flor De Cana, καθώς επίσης και το Foursquare Zinfadell Cask. Τέλος, με το Mount Gay 1703, πάμε σε πιο extreme και απολαυστικές καταστάσεις.

Καλά ήταν τα ορεκτικά, αλλά δεν υπάρχει γιορτινό, ούτε και κανένα τραπέζι, χωρίς κυρίως πιάτο. Και πιο είναι αυτό? Το αναμενόμενο φυσικά. Εδώ, στον κατάλογο του HOW, κυριολεκτικά χάνεται η μπάλα. Από που να αρχίσει κανείς? Από το υπέροχο Talisker Port Ruigh? Πως μου αρέσει αυτό το whisky, δε λέγεται. Με τρελαίνει από την αρχή, βλέποντας το χρώμα, μέχρι το τέλος με την επίγευση. Ή μήπως να αρχίσω πάλι να λέω για το δωδεκάρι Balvenie, με κίνδυνο να γίνω κουραστικός? Υπάρχει κανείς να μην του αρέσει? Πολύ θα ήθελα να ξέρω. Για τα Ardbeg τι να πω? Ποιό να διαλέξει κανείς και ποιό να αφήσει? Δεκάρι, ή Uigeadail, η μήπως τίποτα από τα δυο, κι αν θέλει κάποιος τύρφη ντε και καλά, να πάει στο απίθανο Caol Ila Distillers Edition? Η αν θέλουμε να το γλυκάνουμε λίγο ξανά, να πάμε σε Glendronach 12 ετών, ή αντιστοίχως δωδεκάρι Dalmore? Tι είπατε? Θέλετε ξανά τύρφη? Έχω κι άλλα και βάλτε να πάνε. Και Wolfburn Morven έχω και Benriach 10 ετών Curiositas έχω, κι άλλα έχω. Ότι θέλετε έχω. Κι αν θέλετε πολυπλοκότητα ατελείωτη, εδώ είμαστε εμείς, για να δώσουμε Wolfburn Northland και Lagavulin 8 ετών, χωρίς να ξεχνάω και την ουισκάρα Cragganmore Distillers Edition. Κι αν θέλετε φωτιές να καίνε στο στόμα και ποτά που να σας καθηλώσουν πάνω από το ποτήρι, πιείτε ένα Wolfburn Langskip και μεταφερθείτε στον άγριο βορρά της Σκωτίας και τελειώστε με το θεϊκό Octomore 07.1.

Μου φαίνεται οτι είχα κέφια σήμερα και ροκάρισα. Στην υγειά σας.


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Μοιραστείτε το άρθρο: