Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Μια Myth-Buster Γευσιγνωσία στο Paradiso

Μια Γευσιγνωσία Myth-Buster στο Paradiso
Από τον Τ. Πικούνη

Να ξεκινήσω βάζοντάς σας κατ' ευθείαν στα ...βαθιά: Ήταν ίσως η καλύτερη γευσιγνωσία που θα μπορούσε να παρακολουθήσει ένας "κοινός θνητός" όπως ευφυώς χαρακτήρισε τον εαυτό της η Ειρήνη, που βρέθηκε να κάθεται απέναντί μου στο τραπέζι...

Μιλάμε για τη γευσιγνωσία με όνομα "Η Γοητεία της Ωριμότητας", με φωτογραφία που παραπέμπει σε "Ασχήμια της Ωριμότητας" (συγνώμη παιδιά, αλλά...) και που μεθερμηνεύεται σε δοκιμή παλαιωμένων Λευκών. Εγώ θα συμπληρώσω "και όχι μόνο ένας κοινός θνητός"... γιατί και πολλοί "ειδικοί" του οίνου σπάνια έχουν συμμετάσχει σε μια τόσο εμπεριστατωμένη, αναλυτική γευσιγνωσία παλαιωμένων λευκών...

Όσον αφορά στον τίτλο του άρθρου τώρα: Όσοι παρακολουθούν τα γραφόμενα στο HOW Club του House of Wine, πιθανόν να έχουν διαβάσει μια σειρά άρθρων μου με γενικό τίτλο "Μύθοι και Πραγματικότητα" που μιλούν για πολύ διαδεδομένα "παραμύθια" για το κρασί, που χωρίς να τα πιστεύει κανείς (δεδομένου ότι η "κακούργα επιστήμη" τα έχει καταρρίψει οριστικά και αμετάκλητα), εντούτοις όλοι αναφέρονται σε αυτά σαν να ήσαν πραγματικότητα... "Το ποτήρι του κρασιού", ο "Γευστικός Χάρτης της Γλώσσας", "Το Terroir" (ναι, και αυτό το "Ιερό Δισκοπότηρο" της οινικής παράδοσης, σε ένα βαθμό) και "Η Μεταλλικότητα" είναι θαυμάσιοι, γοητευτικοί μύθοι που αναπαράγονται από την πλειοψηφία των "ειδικών" σχεδόν καθημερινά.

Στα επόμενα άρθρα με το ίδιο θέμα, θα αναφέρομαι σε "παραμύθια" που δεν τα διαδίδουν "ειδικοί" -κάθε άλλο!- αλλά έχουν βαθειά ριζώσει στις συνειδήσεις των καταναλωτών και δεν εννοούν να ξεριζωθούν με τίποτα... κάτι σαν αγριόχορτα σε χωράφι, που όσο προσπαθείς να τα εξαφανίσεις, αυτά ξεπετάγονται ξανά και ξανά. Με πρώτο (και ...χειρότερο) το παραμύθι ότι τα λευκά κρασιά ΔΕΝ παλαιώνουν.

Αλλά... με πρόλαβαν οι Wine Commanders (και κατά κόσμον Γιάννης Καρακάσης και ο "δικός" μας Σύμβουλος Οίνου Γρηγόρης Μιχαήλος, ιδιοκτήτης του Paradiso) που διοργάνωσαν αυτό το πραγματικά gostbuster σεμινάριο!

Και βέβαια, καλά έκαναν! Γιατί είναι πολύ δύσκολο για κάποιον κατά Ειρήνη "κοινό θνητό" που έχει γαλουχηθεί στο ότι τα λευκά πίνονται φρέσκα να πεισθεί από τα δικά μου επιχειρήματα, από το να τα δοκιμάσει όχι ένα, ούτε δύο, αλλά μια σειρά λευκών με κορυφαίο σε παλαιότητα -μάλλον και σε ποιότητα- την περίφημη Καλλίστη Reserve του 1988 παρακαλώ! Από το να βάλει δηλαδή ο ίδιος "τον δάκτυλον επί των τύπων των ήλων"... βλέπετε, για τον Έλληνα που όταν βλέπει τον ήλιο να βγαίνει κάθε μέρα από την ανατολή, είναι βέβαιος ότι κάτι ύποπτο, κάποια "λαμογιά" υπάρχει πίσω από αυτό, εγώ είμαι πλήρως αναξιόπιστος δεδομένου ότι "έχω συμφέρον" να περάσω αυτή την άποψη γιατι θέλω να πουλήσω τα "ξίδια" που μας περίσσεψαν... και όχι μόνο εγώ, αλλά και οι κατά τεκμήριο και κατά πλήρη βεβαιότητα διαπλεκόμενοι "ειδικοί" του οίνου, που του συνιστούν το ίδιο! Πως μάλιστα να μην πειστεί όταν τα παλαιωμένα κρασιά δοκιμάζονταν μαζί με τα ίδια κρασιά τελευταίας εσοδείας, και τα παλαιωμένα ήσαν -στις περισσότερες περιπτώσεις- καλύτερα από τα φρέσκα!

Σαββατιανά, Μαλαγουζιές, Ροδίτες, Chardonnay και Ασύρτικα, παλαιωμένα και φρέσκα βρέθηκαν δίπλα-δίπλα σε 2 ποτήρια, με το Γιάννη και το Γρηγόρη να εξηγούν διεξοδικά τα πάντα, με τους παρόντες να κάνουν ερωτήσεις και επισημάνσεις, αλλά και τους παραγωγούς των κρασιών που ήσαν εκεί -Ρωξάνη Μάτσα, Παπαγιαννάκος, Παπαγιαννόπουλος (Τετράμυθος) να παρουσιάζουν τα κρασιά τους και να λένε τη δική τους άποψη. Το Σαββατιανό Παπαγιαννάκου 2008 (χωρίς ΚΑΘΟΛΟΥ βαρέλι!) δίπλα σε αυτό του 2012, να αποδεικνύει περίτρανα το δυναμικό παλαιότητας της πιο αδικημένης ίσως και σίγουρα πιο παρεξηγημένης ελληνικής ποικιλίας, το ίδιο και ο Ροδίτης του Τετράμυθου του 2008 απέναντι στο Ροδίτη του 2012. Οι Μαλαγουζιές στάθηκαν στο ίδιο ύψος με τα προηγούμενα, με άξιους εκπροσώπους τη Μαλαγουζιά Γεροβασιλείου του 2007 απέναντι σε αυτή του 2011 και την εξαιρετική Μαλαγουζιά του 2003 (!) της Ρωξάνης Μάτσα δίπλα σε αυτή του 2012.

Την αντοχή στο χρόνο του Chardonnay - Ήδυσμα Δρυός 2006 και του Γεροβασιλείου του 2005 απέναντι στα ίδιας ετικέτας κρασιά του 2012 και 2010 αντίστοιχα σχεδόν όλοι την περίμεναν, δεδομένου ότι και οι "Κοινοί Θνητοί" με κάποια εμπειρία στα περί τον οίνο γνωρίζουν την αντοχή της ποικιλίας.

Και ερχόμαστε τέλος στην star της βραδιάς... τη λαμπερή ηλικιωμένη Καλλίστη Reserve του 1988... μια ηλικιωμένη που αποδείχτηκα αρυτίδωτη από το χρόνο και με τη γοητεία που κάποιες αναπτύσσουν με την πάροδο των χρόνων, με απίστευτη αρωματική πολυπλοκότητα αλλά και γευστική αντοχή-ναι, η αρχική οξύτητα ήταν ακόμα εκεί για να φέρει το κρασί σε μια θαυμαστή ισορροπία με τις σύνθετες γεύσεις που το παλαιωμένο Ασύρτικο δημιουργεί με την πάροδο του χρόνου.Ένα κρασί ιστορικό-το πρώτο κρασί που έφτιαξε στη Σαντορίνη ο Μπουτάρης, ο πατέρας - λίγοι το γνωρίζουν!- του σύγχρονου Ασύρτικου στη Σαντορίνη, αυτός που έμαθε τους Σαντορινιούς να τρυγούν το Ασύρτικο νωρίς και όχι υπερώριμο...

Τέλος, o Λευκός Οίνος του Κτήματος Κάντζας Αττικής, ένα Σαββατιανό εμφιαλωμένο πριν από 45 χρόνια έκλεισε  τη βραδιά.

Αν η Καλλίστη ήταν η αδιαμφισβήτητη star της βραδιάς, η Ρωξάνη Μάτσα ήταν το ίδιο ανάμεσα στους παρευρεθέντες... μίλησε για τη Μαλαγουζιά, πως ανακαλύφθηκε από τους οινολόγους Κοκκίνη και Σωτηρόπουλο, που την έδωσαν στο Πόρτο-Καρράς όπου τότε εργαζόταν εκεί ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου για να την αναδείξει τελικά και να χαρακτηριστεί σαν "πατέρας" της. Μίλησε και για πολλά άλλα η Ρωξάνη Μάτσα, με ρεαλισμό, χωρίς περιττούς συναισθηματισμούς. Ήταν και αυτή μια εμπειρία που μας χάρισαν ο Γιάννης και ο Γρηγόρης...

Το συμπέρασμα, αυτό που πρέπει να μείνει σε όλους όσους συμμετείχαν δεν είναι άλλο από την προτροπή του Γιάννη Καρακάση με την οποία τελείωσε η βραδιά γευσιγνωσίας: "Τώρα ξέρετε ότι τα λευκά παλαιώνουν, τώρα διαδώστε το στους φίλους σας, τους γνωστούς σας..."

Αυτή, φίλοι συμμετέχοντες και -κυρίως- φίλοι "κοινοί θνητοί" που αγαπάτε το εμφιαλωμένο κρασί, είναι δική σας υποχρέωση... γιατί εσάς θα σας πιστέψουν πιο εύκολα από οποιονδήποτε "ειδικό", αρθρογράφο, κριτικό οίνου....

Ένα πολύ μεγάλο μπράβο στους Mythbusters ή Wine Commanders Γρηγόρη Μιχαήλο και Γιάννη Καρακάση για τη εξαιρετική και εξαιρετικά χρήσιμη για το κρασί γευσιγνωσία - σεμινάρο που διοργάνωσαν.

Σας συνιστούμε να παρακολουθείτε τις γευσιγνωσίες Paradiso... η επόμενη, "Χαλαρώνοντας τους συνδυασμούς κρασιού και τυριού" προβλέπεται ενδιαφέρουσα.

Αλλά, περιμένουμε πως και πως τη μεθεπόμενη γευσιγνωσία, αυτή για τα "Kρασιά Terror ", τα κόκκινα δηλαδή που εκφράζουν αυθεντικά το terroir στο οποίο αναπτύχθηκαν... Μην το χάσετε, γιατί εκεί προβλέπω ότι θα γίνει ...χαμός!!


Στην υγειά σας!


Μοιραστείτε το άρθρο: