Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Τι θα πιούμε στις γιορτές

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Φτάσαμε στις 17 του Δεκέμβρη, λίγο πριν την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Κάτι που σημαίνει, οτι έφτασε η ώρα για να πιούμε. Τώρα βέβαια, αν σας πω, ότι περίμενα να φτάσει Δεκέμβρης για να πιω, αυτό θα ακουστεί σαν ανέκδοτο. Τέλος πάντων, υπάρχει κι άλλος κόσμος, που δεν πίνει 365 μέρες το χρόνο, όπως η αφεντιά μου, οπότε αυτές τις μέρες που έρχονται, θέλει να πιεί κάτι καλό. Για αυτό και εμείς είμαστε εδώ, για να κάνουμε τις προτάσεις μας.

Ξεκινάω με cognac, μιας και το κρύο των τελευταίων ημερών το κάνει πολύ επίκαιρο. Αρχίζω με το απίθανο Martell VSOP Mentaillon, μου κράτησε πολύ καλή παρέα πέρσι το χειμώνα, όπου και κατανάλωσα δυο φιάλες, πρόκειται μάλλον για το καλύτερο VSOP από αυτά που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά. Παραμένω στο ίδιο είδος, ανεβαίνω όμως κατηγορία και πάω στο Courvoisier Napoleon, επίσης το καλύτερο στη συγκεκριμένη κατηγορία, με την υποσημείωση ότι εδώ πρόκειται για φιάλες με μια ετικέτα πίσω από την τρέχουσα, ακόμη καλύτερο από το τρέχον, με άλλα λόγια, προτείνω να σπεύσετε. Πάμε κι άλλο πάνω, στην κατηγορία XO και χωρίς πολλά λόγια, Hennessey XO ,πιείτε το με πρώτη ευκαιρία, δεν χρειάζεται εγω να πω τίποτε. Και ένα brandy και μάλιστα live, πιο live δεν γίνεται, διότι αυτή τη στιγμή γράφω και ταυτοχρόνως κατεβάζω και μια γουλιά από το απίθανο Metaxa Private Reserve. Και μιας και μιλάμε για ελληνικό προιόν, να και δυο εξαιρετικά παλαιωμένα τσίπουρα. Dark Cave του Τσιλιλή και Καρδάση Παλαιωμένο.

Στο μεταξύ, χειμώνας ή καλοκαίρι, το καλό ρούμι δεν έχει εποχή και έχει και φανατικό κοινό. Προτείνω λοιπόν τρία ρούμια για τις κρύες νύχτες που θα έρθουν. Mount Gay XO, Angostura 1824 και Havana Club 7 ετών, το οποίο επιβεβαιώνει ότι στις μικρές ηλικίες, η Κούβα είναι ασυναγώνιστη.

Υπάρχουν κι αυτοί που θα πιούν βότκα στις γιορτές και δεν θα έλεγα ότι είναι λίγοι, το αντίθετο μάλλον. Belvedere λοιπόν και Grey Goose είναι δυνατά χαρτιά, ενώ όσοι θέλουν να ξοδέψουν παραπάνω χρήματα, με τις Stolichnaya Elit και Kauffman Soft, δεν θα το μετανιώσουν.

Πολύς κόσμος πίνει gin, κυρίως σε cocktails, που είναι και πολύ στη μόδα. Ιδανικές επιλογές αποτελούν τα Martin Millers και Hendricks, ακόμη και για μένα που συνήθως δεν πίνω cocktails, αν πάω σε σκέτο, θα πιω ένα Plymouth από το ιστορικό αποστακτήριο Black Friars στην Κορνουάλη.

Δεν ξεχνάμε και την τεκίλα και προτείνουμε δυο για margaritas και τρεις για σκέτες. Don Julio Blanco και Patron Silver, για margaritas με χαρακτήρα, ενώ για σκέτες, οι Gran Centenario Anejo, Somonque Extra Anejo και Sierra Milenario Extra Anejo, είναι ασυναγώνιστες.

Πάω τώρα στο κυρίως πιάτο, το οποίο είναι το αναμενόμενο.

Whisky

Εδώ τώρα το θέμα δεν είναι τι θα διαλέξω, αλλά τι θα αφήσω έξω, αφού η ποιότητα του καταλόγου του HOW ανεβάζει ψηλά τον πήχη και πραγματικά δυσκολεύομαι, με την καλή έννοια, στις επιλογές μου.

Τέλος πάντων, ξεκινάω με τα μπαρουτοκαπνισμένα. Χωρίς ιδιαίτερες συστάσεις λοιπόν, Ardbeg 10 ετών, Laphroaig 10 ετών και Octomore 07.1 Scottish Barley. Από κοντά και το Kilchoman Machir Bay, ενώ για πιο light καταστάσεις, Bowmore 12 ετών και Bunnahabhain 12 ετώ.

Φεύγω από το Islay, αλλά παραμένω σε θαλασσινές επιλογές, διαλέγοντας τα απίθανα Talisker Portruigh και Highland Park 12 ετών.

Φεύγω και από τα νησιά, φεύγω προσωρινά και από τη Σκωτία, όπου θα επανέλθω αργότερα και πάω Ιρλανδία. Τρεις επιλογές εδώ, εξαιρετικές όλες τους, Jameson, Black Bush, Bushmills 10 ετών.

Αφού έφυγα από τη Σκωτία, ας πάω μια βόλτα μέχρι την Ιαπωνία να διαλέξω κάτι. Και τι θα διαλέξω? Τίποτα. Γιατί? Διότι, θέλω να πιω whisky, αλλά χωρίς να χρειαστεί να πουλήσω και κανένα οικόπεδο για να το πληρώσω, να λείπει το βύσσινο.

Σκωτία λοιπόν και πάλι και πίνουμε τρια blend χάρμα. Chivas 18 ετών, Feathery και Whyte and Mackay 30 ετών, θα ικανοποιήσουν και τον πιο απαιτητικό ουρανίσκο. Μιας και είπα Feathery, δεν είναι δυνατόν να ξεχάσω ένα ομόσταβλό του whisky, το οποίο είναι μια κατηγορία μόνο του. Sheep Dip Islay, πιείτε και ετοιμαστείτε για τρομερή εμπειρία.

Ανοίγω παρένθεση, για να κάνω την παραδοσιακή πλέον ζαβολιά, γράφοντας για ένα κρασί, που βάζει κάτω τα περισσότερα κρασιά με διπλάσια τιμή, τουλάχιστον από αυτά που έχω πιεί εγώ. Από την Βόρεια Εύβοια λοιπόν και τον παραγωγό Κώστα Βρυνιώτη, η κρασάρα Syrah Wild Fermentation, το τέλειο κρασί για το τραπέζι σας.

Επιστρέφω στα δικά μου.

Δεν είναι ποτέ δυνατόν να προτείνω whisky και να λείψει το all time classic, Dalmore 12 ετών, ενώ για δυνατούς πότες είναι το υπέροχο, βαρύ, Clynelish 14 ετών. Όσο για το εκπληκτικό Springbank 10 ετών, δεν χρειάζεται να μιλήσω, απλώς πιείτε το και θα μιλήσει μόνο του.

Τέλος, άφησα τις τελευταίες μου επιλογές, για τους αγαπητούς φίλους Speysiders.

Πάμε λοιπόν στο Speyside, όπου δεν ξέρω τι να πρωτοδιαλέξω. Ξεκινάω με τα απίθανα, μυρωδάτα και ντελικάτα, Cragganmore 12 ετών και Glenrothes Select Reserve και προχωράω στα πιο βαριά. Κι όταν λέω πιο βαριά, εννοώ τα εξαίσια αμφότερα, Aberlour A Bunadh και Glenfarclas 105

Τελειώνω με δυο whisky, από δυο ομόσταβλα, παραδοσιακά αποστακτήρια. Benriach Curiositas 10 ετών, αν θέλετε κάπνα και GlenDronach 18 ετών, αν θέλετε whisky πολεμική μηχανή, που μαγνητίζει τις αισθήσεις.

Αυτά με τις φετινές γιορτινές προτάσεις, εύχομαι και του χρόνου. Το Metaxa που πίνω φτάνει στο τέλος του, μου κλένει το μάτι ένα δωδεκάρι Balvenie, αυτό θα είναι το επόμενο.

Στην υγειά σας


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Μοιραστείτε το άρθρο: