Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Αναζητώντας κρασιά για Ελληνικές παραδοσιακές πίτες

Αναζητώντας κρασιά για Ελληνικές παραδοσιακές πίτες
Από την Μαριάννα Μακρύγιαννη AIWS

Αν και ο καιρός είναι ακόμα ζεστός, έχουμε ήδη αρχίσει να σκεφτόμαστε λίγο πιο ‘ζεστά’ φαγητά. Σε αυτά ανήκουν και οι πίτες, γιατί γενικά το ψήσιμο στον φούρνο ανεβάζει τις θερμοκρασίες. Όμως πέρα από το ψήσιμο, οι πίτες τρώγονται και κρύες, οπότε μπορούμε να τις απολαύσουμε όλες τις εποχές του έτους.

Οι πίτες είναι ένα από τα πιο παραδοσιακά φαγητά της Ελλάδας, με άπειρες παραλλαγές σε όλες τις γωνιές της χώρας. Είναι ένα αναπόσπαστο μέρος ενός γιορτινού τραπεζιού, είναι μαμαδίστικο, γιαγιαδίστικο, μπορεί όμως να είναι και ένα κυρίως καθημερινό γεύμα. Παραδοσιακά η πίτα ήθελε ψήσιμο στον ξυλόφουρνο, τώρα είναι πιο εύκολο, γυρίζουμε δύο κουμπάκια και σε κάτι λίγο παραπάνω από μία ώρα η πίτα είναι έτοιμη. Οι πιο συνηθισμένες πίτες είναι με φύλλο και φυσικά αυτό που ανοίγουμε με τα χαράκια μας είναι πιο νόστιμο (αν πετύχει). Βλέπω σε ποστάκια στα social όλο και περισσότερους νέους, άντρες και γυναίκες να προσπαθούν να ανοίξουν φύλλο. Υπάρχουν όμως και πιο τεμπέλικες αλλά εξίσου νόστιμες συνταγές. Με ταξιδιάρικη διάθεση, αν και Σεπτέμβρης, θα γυρίσουμε όλη την Ελλάδα για να βρούμε παραδοσιακές πίτες και να τις ‘παντρέψουμε’ με αγαπημένα κρασιά.

Χορτόπιτες

Κάποιες από τις πιο ‘κλασικές’ ελληνικές πίτες είναι οι χορτόπιτες, με τις πιο συνηθισμένες από αυτές να είναι οι σπανακόπιτες. Στην Εύβοια βάζουν και σέσκουλα και φρέσκο τυρί, στην Μεσολογγίτικη ψιάντρα βάζουν και άγρια χόρτα και κουρκούτι, στην Γιαννιώτικη μπλατσαριά βάζουν άγρια χόρτα, φέτα και καλαμποκάλευρο. Λαχανόπιτα λένε την πίτα με διάφορα χόρτα στην Κάρπαθο. Όποια συνταγή και να ακολουθήσουμε, ο φυτικός χαρακτήρας και το τυρί μας οδηγούν σε λευκά και ροζέ κρασιά με επίσης φυτικά στοιχεία όπως κρασιά από Sauvignon Blanc (Karipidis Sauvignon Blanc), Μαλαγουζιά (Μάτσα Μαλαγουζιά) αλλά και Ξινόμαυρο (Ακακίες ροζέ).

Τυρόπιτες

Και οι τυρόπιτες είναι ‘κλασσικές’ πίτες, με ανεξάντλητες παραλλαγές. Στριφτή και τηγανητή στην Σκόπελο (Σκοπελίτικη), χωρίς φύλλο με φέτα και αυγά στα Ζαγοροχώρια (Ζαγορίτικη), με πολλά αυγά, τοπικά τυριά και βούτυρο στην ζύμη στην Πάτμο. Η λιπαρότητα και η αρμύρα είναι συνήθως τα χαρακτηριστικά των περισσότερων τυροπιτών. Ένα λευκό κρασί με παραπάνω από μέτρια οξύτητα, μέτριο προς γεμάτο, με αρκετό φρούτο, ίσως και διακριτικά βαρελάτο, είναι μία ιδανική επιλογή για πολλές συνταγές. Δοκιμάστε τα Πλαγιές Γερακιών λευκό, την Αρμύρα Σκούρα ή ένα ζουμερό Σαββατιανό όπως το Σαββατιανό Α.Φράγκου.

Κρεατόπιτες

Αμέτρητες συνταγές και εδώ. Αρνί και ρύζι στην Ήπειρο, αρνί, χοιρινό, ντομάτα και ρύζι στην Κεφαλλονιά, αρνί ή κατσίκι, τυρί και κανέλα στην Κρήτη, κιμά ανάμικτο και πράσο στην κιμαδόπιτα της Θεσσαλίας, κιμά και χιλοπίτες στην Κοζάνη. Και αυτά είναι μόνο ελάχιστα παραδείγματα κρεατόπιτων ανά την Ελλάδα. Λόγω του κόκκινου κρέατος και της λιπαρότητας θα προσανατολιστούμε σε ερυθρά κρασιά με σχετικά μέτριο σώμα και αρκετή οξύτητα όπως αυτά από Ξινόμαυρο (Κτήμα Άλφα Σκατζόχοιρος), Λημνιώνα (Λημνιώνα Κτήμα Θεόπετρα) αλλά και Αγιωργίτικο (Νεμέα Παλυβού). Αν δεν θέλουμε κόκκινο κρασί θα πάμε σε ένα πλούσιο ροζέ, ιδανικά με ελάχιστες τανίνες όπως το Rose de Xinomavro.

Κοτόπιτες

Στην Κατερίνη διαβάσαμε για την Καλλιθιώτικη κοτόπιτα με ρύζι και πράσο και στο Πήλιο με αυγά, τυριά και πράσο. Βρήκαμε και πιο μοντέρνες εκδοχές με σέλερι και λευκά μανιτάρια. Εδώ έχουμε ένα λευκό κρέας και υλικά που του προσδίδουν βάρος και πλούτο, έτσι αναζητάμε ένα πλούσιο και βαρελάτο λευκό κρασί για να σταθεί επάξια δίπλα τους. Ένα Βιδιανό (Λυραράκης Βιδιανό “Ιππόδρομος”), ένα Chardonnay (Ήδυσμα Δρυός Chardonnay) αλλά και ένα Viognier (Coma Berenices) είναι ωραίες επιλογές. Αν θέλουμε άλλο χρώμα θα πάμε σε ένα πλούσιο ροζέ όπως το Merlin ροζέ ή ένα orange κρασί όπως το Orange DR-Debina Respect.

Κολοκυθόπιτες

Οι πιο κλασικές αλμυρές κολοκυθόπιτες εκτός από το κολοκύθι περιέχουν μυρωδικά και φέτα. Στην Χαλκιδική βρήκαμε μια παραλλαγή με σιμιγδάλι χωρίς φύλλο, που την λένε κολομπαρόπιτα. Τις αλμυρές κολοκυθόπιτες λοιπόν θα τις παντρέψουμε με λευκά αρωματικά μονοποικιλιακά κρασιά όπως οι Μαλαγουζιές (Πόρτο Καρράς Μαλαγουζιά) και τα Sauvignon Blanc (ΕΡΓΟ Λαντίδη λευκό), ή με επίσης αρωματικά χαρμάνια όπως το Χνάρια Λευκός και το Αμέθυστος Λευκός. Υπάρχουν και οι γλυκιές κολοκυθόπιτες που φτιάχνονται από την γλυκιά κολοκύθα με διάφορα μπαχαρικά όπως η Παριανή ή της Μυτιλήνης με το ρύζι. Εδώ πάμε σε γλυκά ώριμα κρασιά από λευκά σταφύλια όπως τα Vinsanto (Vinsanto by Gaia, Vinsanto Γαβαλά)

Γαλατόπιτες

Οι γαλατόπιτες είναι ένα είδος πίτας που συναντάμε σε διάφορα μέρη της Ελλάδος, οι οποίες σερβίρονται συνήθως σαν επιδόρπιο. Η Μανιάτικη γαλατόπιτα, η Γιαννιώτικη, η Θεσσαλιώτικη και όπου αλλού φτιάχνεται δεν είναι ένα λευκό μέτρια γλυκό επιδόρπιο, οπότε ψάχνουμε φρέσκα λευκά γλυκά κρασιά με μπόλικο φρούτο όπως το Μοσχάτος Λήμνου και το Melias.


Ψάχνοντας είδα ακόμα πιο ιδιαίτερες αλμυρές πίτες όπως την μαριδόπιτα της Λευκάδας, και την μπακαλιαρόπιτα της Κεφαλλονιάς, τις οποίες φαντάζομαι με μία Ρομπόλα (Ρομπόλα Gentilini) ή με ένα Ασύρτικο (Σαντορίνη Ασύρτικο Santowines). Κρεμμυδόπιτα με τυροβολιά στην Μύκονο που θα μου πήγαινε με ένα τραγανό ροζέ όπως το ΙΑΜΑ Ροζέ, όπως και η τραχανόπιτα από τα Τρίκαλα. Την μακαρονόπιτα από το Αίγιο (που δεν είναι τόσο σπάνια όπως οι άλλες πίτες σε αυτή την παράγραφο) θα την συνδυάσουμε με πλούσια λευκά κρασιά όπως αυτά που ήπιαμε με την κοτόπιτα.


Στην υγειά σας!

Μαριάννα Μακρύγιαννη AIWS

Μοιραστείτε το άρθρο: